پاورپوینت بررسی سالن موسیقی سمفونیک لوئیس ام. دیویس :: نقش برتر پارس ، معماری، عمران، شهرسازی ، مرمت

پاورپوینت بررسی سالن موسیقی سمفونیک لوئیس ام. دیویس

تعدادبرگ: 35 اسلاید بهمراه پلانها و تصاویر . قیمت: 14000 تومان حجم فایل: 1410 kb	تعدادمشاهده 63

پاورپوینت بررسی سالن موسیقی سمفونیک لوئیس ام. دیویس

بخشی از مطلب
این سالن حدود 3000 نفر گنجایش دارد. در نتیجه برای بهبود مسأله آکوستیک، از منعکس کننده‌ها استفاده شده است. در آکوستیک این سالن عوامل زیر مطرح است:
-    پانل‌های منعکس کننده صدا: در سالن‌های کنسرتی با ظرفیت بیش از 1500نفر، فاصله دیوارهای جانبی از خط وسط سالن به حدی باشد که انعکاس‌های اولیه صدا از آن سطوح از نظر گوش خیلی دیر به وسط سالن برسد و در نتیجه گوش آن انعکاس‌ها را به عنوان صدایی برای تقویت صدای مستقیم بپذیرد. اما با این وجود نزدیکی آکوستیکی از بین می‌رود. معمولاً، موقعیت‌ها برای سطوحی برنامه ریزی می‌شوند که بتوانند انعکاس‌های اولیه صدا را به مرکز طبقه اصلی یعنی محل بروز اغلب مشکلات، گسیل کنند. این سطوح، آرایش باز انعکاس دهنده‌های صدا را تقریباً تا ارتفاع 9متری بالای سازهای زهی و بادی تشکیل داده است و تقریباً تا بالای ردیف‌های جلویی صندلی‌ها در سالن نیز امتداد می‌یابند.

سالن سمفونی لوئیس ام. دیویس (انگلیسی: Louise M. Davies Symphony Hall) یک سالن اجرای کنسرت در سان فرانسیسکو، ایالات متحده آمریکا است.

این سالن در سال ۱۹۸۰ تأسیس شده و دارای ۲٬۷۴۳ نفر ظرفیت می‌باشد و بخشی از مرکز یادبود جنگ و هنرهای نمایشی سان فرانسیسکو محسوب می‌شود.
ایجاد انعکاس نکته ای حائز اهمیت است چرا که در غیر این صورت وضوح و نزدیکی صدا کاهش می‌یابد. این مطلب با کیفیت نامطلوب صدا در خلال اجراهای اولیه مشخص می‌شود چرا که احتمالاً پانل‌ها به علت پوشش ناشی از تقویت نامناسب محیط، غیر مؤثر می‌شوند. به هر حال ایجاد این توازن وظیفه ای دقیق است چرا که سطح یک پانل هر چه بیشتر باشد، در سالن صدایی سخت تر، بیش از حد روشن و بدون گرمی ایجاد می‌کند. آرایش پانل‌های بالایی نیز با ایجاد سطوح منعکس کننده نزدیک به سازها، در خدمت بهبود ارتباط بین نوازندگان ارکستر است. بخش معینی از صدای ارکستر باید به عقب و به محل خود ارکستر منعکس گردد تا نوازندگان بتوانند صدای سایر سازها را به خوبی بشنوند، اما با این وجود انرژی صدا باید به طور نامناسب و با فرم منحنی در میان حضار منتشر گردد. کنترل تناسبات نسبی انرژی صوت منعکس شده و منتشر شده، با انتخاب ابعاد پانل و درصد فضای باز همراه با موقعیت و ارتفاع پانل‌های بالای صحنه بدست می‌آید. بدیهی است که پانل‌ها آخرین مانع آکوستیکی هستند که باید با توجه به سایر پارامترهای موسیقی طراحی شوند. در دیویس هال، پانل‌ها مجموعه ای نامتقارن از دیسک هایی از جنس پرپکس شفاف به قطر 2/1متر هستند که به وسیله سیم هایی آویخته شده اند و نسبت به خط افق، دارای زاویه ای ناچیز هستند.
-    حجم سالن: انتخاب حجم سالن در «دیویس هال» مطابق با زمان واخنش مطلوب صورت گرفته است ایجاد تنوع و تغییر در زمان واخنش با تغییر میزان جذب کننده اضافی در فضای حضار امکان پذیر بود، این اقدام به وسیله قطعاتی پرچم مانند که از سقف آویخته شده است عملی می‌گردد. این حجم برای ارتباط با بالاترین زمان واخنش مطلوب یعنی 2.2 ثانیه با وجود حضار و ارکستر کامل، طراحی شد. بر طبق محاسبات حدود9000 متر مکعب فضا مورد نیاز است.
-    جذب متغیر: حجم سالن با زمان واخنش 2.2 ثانیه تنظیم شد تا برای اجرای موسیقی توسط گروه‌های کر بزرگ ارگ و ارکسترهای بزرگ متناسب باشد. در نتیجه مسئله ایجاد مواد جذب کننده کافی برای کاهش زمان واخنش تا 1.5 ثانیه است.
ضمناً این اقدام با اجرای موسیقی باروک، ارکسترهای کلاسیک و آثار مدرن کوچک نیز متناسب است. 900متر مربع نصب شد که به وسیله موتورهایی پشت صحنه حرکت داده می‌شوند. نتیجه کار، تنوعی در زمان واخنش است.
-    کنترل نوفه: در ابتدای روند طراحی، یکی از اهداف مسلم، یعنی جلوگیری از ورود نوفه‌های خارجی ناشی از رفت و آمد و تأسیسات مورد نظر واقع گرفت. سقف از یک دال بتنی به ضخامت 150میلی متر و دیوارها از پانل‌های بتنی پیش ساخته تراش دار به ضخامت 100 میلی متر ساخته شده اند. یک مانع صوتی سه قسمتی بین حضار فضای بیرون قرار گرفته است و موانع صوتی از ورود نوفه محل استراحت بازیگران در نزدیکی صحنه نیز جلوگیری می‌کنند. روکارهای جذب کننده صوت در خارج از سالن، نوفه ناشی از رفت و آمد را جذب می‌کنند. به منظور حفظ این عایق صوتی بالا، تصمیم گرفته شد تهویه مکانیکی نرخ نوفه ای حدود 15 داشته باشد.

-    مصالح: برای کف صحنه یک سازه چوبی سنتی انتخاب شد. این دو نوع صحنه با انتشار انرژی مکانیکی ویولون سل‌ها و کنتربال‌های قرار گرفته بر روی آن، باعث افزایش صدای آنها می‌شود. کف سازی چوبی به صورت مشکلی جدی برای حضار در نظر گرفته شد. این شیوه کف سازی، قطعات بلند مخصوصاً تمپو و طبل را گرفته و سپس صدایی تقریباً قابل لمس را در جایگاه تماشاچیان منتشر می‌کند. به هر حال سطح قابل توجهی از کف که بدین ترتیب طنین ایجاد می‌کند احتمالاً بخش زیادی از گرمی و ویژگی بم موسیقی را می‌گیرد. در نتیجه جذب با فرکانس پایین بسیار مطلوب خواهد بود. بنابراین کف صلبی از جنس بتن طراحی شد. قسمت‌های پیش آمده بالکن و نیز قسمت‌های زیرین آنها با گچ کاری‌های به ضخامت 50میلی متر سطوح انعکاس و انتشار مناسبی ایجاد می‌کنند.
و.....